Przemijające dekady badań nad porwaniami przyniosły inne zmiany. Obecnie niektórzy uprowadzeni przez UFO stwierdzili, że byli oni także porwani przez personel militarny/wywiadowczy (MILAB) i zabrani do szpitali, czy też do naziemnych lub podziemnych ośrodków militarnych.
Pośród popularnych książek na temat porwań przez UFO, niewiele wspominało o takich doświadczeniach. W szczególne zakłopotanie wprowadzają fakty świadczące o tym, że porwani przypomnieli sobie widok personelu militarnego/wywiadowczego, pracującego w tych tajnych ośrodkach wspólnie z istotami pozaziemskimi. Obecność ludzi - wojskowych, czy też cywilnego personelu, przebywających w takiej samej fizycznej realności jak humanoidzi, przekracza możliwości zrozumienia sceptyków i badaczy o szeroko otwartych umysłach z siłą wielu uporządkowań. Sceptycy woleli by raczej wierzyć, że historie o kosmitach i personelu militarnym w podziemnych ośrodkach, zostały sfabrykowane dla przykucia uwagi wierzących w konspirację, lub są halucynacjami w ogólnym tego słowa znaczeniu. Badacze na polu kontroli umysłu sugerują, iż te przypadki dowodzą temu, że całe zjawisko porwań przez UFO jest zainscenizowane przez środowisko wywiadowcze, jako osłona ich nielegalnych eksperymentów [2]. Badacze z otwartymi umysłami, którzy walczą o reputację w dziedzinie badania porwań, ignorują te historie, ponieważ reprezentują one zaledwie małą część ich akt [3]. Osobiście uważam, że przypadki porwań gdzie porwana osoba donosi, że była ona/on także porwana przez wojsko, są bardzo ważne z dwóch względów:
Odkryłem, że aktywność helikopterów w związku z porwaniami przez UFO, ma tendencję do zwiększania się od lat osiemdziesiątych aż do czasu obecnego. Dan Wright ma obecnie dziesięć przypadków w aktach MUFON Transcription Project, gdzie helikoptery były widziane w pobliżu domów uprowadzonych w godzinach domniemanego uprowadzenia [7]. Wielu badaczy z Ameryki Północnej posiada w ich aktach przeciętnie około trzech przypadków łączących helikoptery z porwaniami przez UFO. Wydaje mi się, że jest to zjawisko Północno-Amerykańskie, skoro żaden z kontaktowanych badaczy w Australii, Afryce, Europie i Ameryce Południowej nie zna dobrze prześledzonego przypadku porwania łączącego się z rzekomą działalnością helikopterów.
Dobrze znane ofiary porwań, takie jak wspomniana poprzednio Betty Andreasson/Luca lub Debby Jordan, Kathy Mitchell, Whitley Strieber, Leah Haley, Katharina Wilson, Beth Collins i Anna Jamerson, oraz wiele, wiele innych były nękane przez te helikoptery-widma [n.p., 13, 14, 15, 16, 17, 20]. Nieudowodnioną sugestią pozostaje to, że te helikoptery reprezentują w latach dziewięćdziesiątych czarne cadillaki, Mężczyzn w Czerni (MIB)[4], skoro niektóre z ofiar porwań posiadają ich zdjęcia i były one również widziane przez świadków, którzy nie mają nic wspólnego ze zjawiskiem UFO [n.p.: 10, 13, 18]. Fakty wydają się wskazywać na to, że te nieoznaczone helikoptery operują dla tajnej wojskowej/wywiadowczej grupy operacyjnej, podczas gdy zjawisko Mężczyzn w Czerni wydaje się być pochodzenia paranormalnego i spokrewnionego ze zjawiskiem UFO. Pozwólmy sobie podsumować temat helikopterów w pięciu punktach:
Ogólnoświatowe badania ujawniły, że większość Północno Amerykańskich badaczy posiada w ich aktach pomiędzy 2 do 5 przypadków MILAB. Odnoszę wrażenie, że w obecnym czasie nia ma przypadków porwania przez UFO związanych z MILAB w Australii, Południowej Ameryce, Afryce, Europie, Anglii i Irlandii. Poprzez porównanie typowych scenariuszy uprowadzenia przez UFO, takich jak opisane w "MUFON-Transcription-Project", z 10 dobrze prześledzonymi przypadkami ofiar MILAB (Casey Turner, Katharina Wilson, Leah Haley, Debby Jordan i Polly, Pat, Lisa, Beth, Angie, Amy (Casey oraz sześć kobiet używają pseudonimów jako imion i pochodzą z książki Dr. Karli Turner [20]), można znaleźć pewne różnice pomiędzy uprowadzeniami przez rzekomych kosmitów, a personel militarny/wywiadowczy. Udział MILABów zawiera następujące elementy:
Działalność ciemnych, nieoznaczonych helikopterów, pojawianie się dziwnych furgonów lub autobusów na zewnątrz domów uprowadzonych, wystawienie na działanie dezorientujących pól elektromagnetycznych, zanarkotyzowanie, przetransportowanie helikopterem, autobusem lub ciężarówką do nieznanego budynku, lub do podziemnego ośrodka wojskowego. Zazwyczaj nie pojawiają się po tym efekty fizyczne, jak pouprowadzeniowe zamroczenie, czy czasami mdłości. Istnieje również różnica w pojawianiu się porywaczy. W większości przypadków porwań przez UFO, postacie pojawiają się poprzez zamknięte okno, ścianę, lub uprowadzany czuje dziwną obecność w pomieszczeniu. Większość uprowadzonych relacjonuje, że są sparaliżowani umysłową siłą istot pozaziemskich. W wypadku MILABów, uprowadzeni relacjonują, że porywacze dali mu lub jej zastrzyk używając strzykawki. Jest rzeczą interesującą, że uprowadzeni przez MILAB są egzaminowani przez lekarzy w pomieszczeniach prostokątnych, a nie w okrągłych, sterylnych pomieszczeniach-jak w opisach uprowadzonych przez UFO [4, 5, 6, 7]. Opisane pomieszczenia, korytarze i umeblowanie są podobne do ziemskich pomieszczeń szpitalnych, laboratoriów lub placówek badawczych i nie mają nic wspólnego z wyposażeniem UFO.
Egzaminacja jest przeprowadzana podobnie,
jak podczas uprowadzenia przez UFO: ofiara MILABu nie jest sparaliżowana,
ale przywiązana do stołu egzaminacyjnego lub krzesła ginekologicznego.
Czasami osoba uprowadzona dostaje do picia mocny napój przed egzaminacją.
Może to być płyn dla wzmocnienia kontrastu. Lekarze MILABu są przeważnie
ubrani w białe fartuchy laboratoryjne i wykazują zainteresowanie wszczepami,
oraz/lub egzaminacjami ginekologicznymi. W niektórych przypadkach MILABu,
lekarz wojskowy rzekomo poszukuje wszczepów i czasami wszczepia uprowadzonej
osobie urządzenie militarne. Z tych względów, chirurdzy poszukujący domniemanych
wszczepów, pochodzących od przybyszów z kosmosu, powinni być również przygotowani
na to, że mogą też znaleźć urządzenia wojskowe.
Podobny bio-chip dla ludzi został wytworzony przez Dr. Daniela Mana w USA. Dr. Man posiada od roku 1989 amerykański patent na urządzenie, które może być wszczepiane ludziom. Wytworzył on ten wszczep dla rozwiązania problemu zagubionych dzieci. To urządzenie jest odrobinę większe od wszczepu z firmy Destron. Wszczep Dr. Mana nie może być po prostu wstrzyknięty przy użyciu specjalnej strzykawki. Zamiast tego, dokonuje się małego cięcia chirurgicznego dla jego dokonania. Jest rzeczą ważną aby zauważyć, że Dr. Man twierdzi że najlepszą lokacją dla jego wszczepu może być miejsce za uchem. Osoby uprowadzone przez MILAB, takie jak Debby Jordan czy Leah Halley relacjonowały, że lekarze usunęli wszczepy z ich uszu. Dr. Man mówi, że urządzenie to jest zasilane przy pomocy małej baterii, która może być ładowana rutynowo przez urządzenie znajdujące się poza ciałem, w pobliżu ulokowania wszczepu. Władze musiałyby użyć trzech satelitów, lub specjalnie wyposażonych helikopterów, jeśli chciałyby odnaleźć lub monitorować taką osobę. Poprzez użycie trójkąta dla podążania za sygnałem wszczepu, satelity lub helikoptery wskazałyby jego dokładną lokację. Zanim urządzenie Dr. Mana zostanie udostępnione dla użytku na ludziach, będzie musiało być ono zatwierdzone przez Rządową Administrację Żywności i Leków Stanów Zjednoczonych.
Agencja zainteresowana monitorowaniem fizjologicznych informacji, dotyczących porwanej osoby podczas uprowadzenia przez UFO, użyłaby biomedycznej telemetrii. Telemetrią biomedyczną określa się specjalny zestaw instrumentów biomedycznych, który pozwala na transmisję informacji psychologicznych, często z niedostępnych lokacji, do odległej stacji monitorującej [23]. Urządzenie transmitujące może być wszczepione w ciało monitorowanego obiektu. Zwierzęta są monitorowane przy użyciu biotelemetrii od około trzydziestu lat. Używając systemów telemetrycznych jako metody monitorowania uprowadzonych, wojsko mogłoby osiągnąć dane psychologiczne, takie jak oddychania, napięcia mięśni oraz obecności adrenaliny we krwi.
Jakkolwiek, badania dotyczące obserwacji i kontroli ludzkiego zachowania i ich możliwego użycia w rehabilitacji i kontroli, były przeprowadzane od lat sześćdziesiątych. Eksperci bezpieczeństwa narodowego, tacy jak Dr. Steven Metz i Dr. James Kievith przepowiedzieli w ich sprawozdaniu "Rewolucja w sprawach militarnych i konflikt bez wojny" ("The Revolution in Military Affairs and Conflict Short of War") dla collegu Armii Amerykańskiej, że w najbliższej przyszłości każdy Amerykanin stanowiący ryzyko, może być wyposażony w elektroniczne i osobiste urządzenie lokalizujące (IPLD)[24]. Sugerowali oni, że takie urządzenie może być zainstalowane na stałe pod skórą, dla przykładu, aktywując się automatycznie w chwili opuszczania USA, podczas przechodzenia przez system kontroli bezpieczeństwa na lotnisku. Predykcje tych ekspertów narodowego bezpieczeństwa przypominają plany Dr. Josepha A. Meyera, specjalisty komputerowego z Narodowej Agencji Bezpieczeństwa (NSA). W latach siedemdziesiątych, Dr. Meyer zaproponował przydział transporderów Amerykanom aresztowanym za przestępstwa [2].
W późnych latach pięćdziesiątych, wczesnych sześćdziesiątych, naukowiec neurolog, Dr. Joseph Delgado wynalazł stimoceiver, elektrodę mogącą odbierać i transmitować sygnały elektroniczne przy pomocy fal radiowych typu FM. Urządzenie takiego typu, wszczepione do mózgu poprzez na przykład zatoki i aktywowane przez fale radiowe FM, będzie działać jako pełen siły stymulant. Można byłoby sugerować, że stimoceiver został od tego czasu zmodyfikowany dla odbioru stymulacji z fal mikrofalowych i jest zdolny sprawować wysokiego stopnia kontrolę nad mechanizmami reakcji zaszczepionej ofiary [25].
Wszczepy były używane na nieświadomych
osobach już tak wcześnie, jak pięćdziesiąt lat temu. Dobrze udokumentowanym
przypadkiem wszczepu urządzenia elektronicznego do ciała ofiary jest przypadek
Roberta Naeslunda. Pan Naeslund twierdzi, że został nieświadomie zaszczepiony
podczas operacji w Sztokholmie, w Szwecji. Posiada on zdjęcia rentgenowskie,
które wyraźnie wykazują urządzenie o kształcie grzyba w jego mózgu. Twierdzi
on, że operacja została dokonana przez Dr. Curta Stranda, który wsunął
urządzenie do jego głowy poprzez prawe nozdrze [26]. Zainteresowanie wzbudza
fakt, iż od lat sześćdziesiątych relacje uprowadzonych przez UFO donoszą
o tym, jak kosmici zaszczepili ich, umieszczając małe przedmioty powyżej
nosa, poprzez nozdrze i zatokę. Zaszczepianie przez nos (The transnasal
approach) jest powszechnie używane w neurochirurgii [28, 29, 30, 31]!
Robert Naeslund nie jest jedyną ofiarą, pracuje on teraz dla Gruppen,
organizacji przeciwko nielegalnym eksperymentom kontroli umysłu. Gruppen
oraz inne organizacje, jak Freedom of Thought Foundation, zebrały
dużą ilość dowodów na egzystencję tajnego programu wszczepiania [26,27].
Organizacje te kontaktują się z wieloma ofiarami z całego świata, które
doświadczyły efektów podobnych do tych Roberta Naeslunda, ale nie mają
nic wspólnego ze środowiskiem UFO.
Dr. Joseph Sharp i Allen Frey eksperymentowali
z mikrofalami, próbując transmisji wymawianych słów bezpośrednio do wnętrza
ucha, poprzez pulsujące mikrofale. Praca Dr. Freya na tym polu, datująca
się w tył do lat sześćdziesiątych, dała początek tak zwanemu Efektowi Freya,
który jest powszechnie znany jako słuch mikrofalowy [34,35]. Raz jeszcze,
domniemane ofiary uprowadzeń i ofiary kontroli umysłu relacjonują, że słyszą
czasami głosy w ich głowach, aczkolwiek nie są schizofrenikami. Z całą
pewnością, te scenariusze nie mogą być pełnymi przypadkami uprowadzenia
przez UFO, takimi jak uprowadzenia wieloosobowe, ale mogą tłumaczyć ich
małą część lub odgrywać ważną rolę w MILAB.
Badania Dr. Bullarda zawierają 10 przypadków porwania przez UFO, gdzie uprowadzeni doświadczają podróży do innego świata w podziemiach, podczas ich porwania. Typową podróżą pozaziemską są doświadczenia Betty Andreasson z 1950 roku. Doświadczyła ona, jak UFO wpadło do morza i znowu się wynurzyło, potem weszła do dużych krystalicznych pieczar, które rozszerzały się w ogromne podziemia. Egzaminacja pozaziemska zdarza się rzadziej. Podczas uprowadzenia w 1967 roku, Betty Andreasson przedostała się do innego świata przez długi, ciemny tunel, podobny do szybu górniczego w granicie. Dr. Gilda Moura zajmowała się przypadkami uprowadzenia przez UFO, gdzie porwani relacjonowali podróże do innego świata w podziemnych pieczarach Brazylii.
Jakkolwiek, te pozaziemskie podróże są nieporównywalne do dobrze poznanych, podziemnych przypadków MILAB. Doświadczenia podróży pozaziemskich dotknięte są mistycyzmem, podczas gdy podziemne doświadczenia MILABu wydają się być manifestacją naszej realności. Uprowadzeni przez MILAB opisują windy, korytarze, generatory, pomieszczenia konferencyjne i medyczne. W przeciwieństwie do podróży pozaziemskich, jeśli ofiara MILABu zostanie uprowadzona do ośrodka podziemnego, porywacze tam ją egzaminują. Niektóre z uprowadzonych osób relacjonują podróże do innego świata i doświadczenia MILAB oddzielnie [16,20]. Beth, ofiara uprowadzenia z książki Dr. Turner "Taken: Inside the Alien-Human Abduction Agenda", opisała przebłyski pamięci, które zaczynają się kiedy widzi mały, latający dysk, przedostający się do dobrze oświetlonego podziemnego miasta [20]. Statek leciał przez przejście tunelem do przeogromnej pieczary, w której znajdowało się kilka budynków. Widziała zaparkowane w różnych miejscach pojazdy UFO i humanoidów pracujących wspólnie z ludzkim personelem wojskowym. W jej następnym wspomnieniu, Beth przeleciała w jakiś sposób przez wodę do tunelu, po czym wynurzyła się z jeziora.
Takie wspomnienia powinny być prześledzone
bardzo dokładnie, ponieważ mogą one być mieszanką podróży do innego świata
(wejście do dobrze oświetlonego podziemnego miasta) i podziemnych doświadczeń
MILAB (widok personelu militarnego). Jest rzeczą ważną by zauważyć, że
niektóre osoby uprowadzone mają przebłyski pamięci, w których widzą humanoidów
i personel militarny razem, ale podczas hipnozy uprowadzona osoba pamięta
tylko personel wojskowy [15,17]. Być może uprowadzony miesza doświadczenia
uprowadzenia przez UFO i scenariusz MILABu, lub porwany przeszedł jakiś
rodzaj programowania pod hipnozą, dokonanego przez wojskowych psychiatrów
podczas uprowadzenia. Prawdopodobnie, wojsko używa elektronicznego rozwiązania
pamięci (Electronic Dissolution of Memory (EDM), którego dokonuje
się przez elektroniczne zakłócenia mózgu, powodując, że neurotransmiter
acetylcholine wytwarza statyczność, która blokuje wzrok i dźwięki.
Po takiej procedurze kontroli umysłu, osoba uprowadzona przez MILAB nie
miałaby pamięci tego, co ona/ on widziała lub słyszała. Umysł osoby uprowadzonej
byłby pusty [2,19,25].
MILABy mogą być dowodem na to, że tajna, wojskowa/wywiadowcza grupa operacyjna działa od początku lat osiemdziesiątych w Ameryce Północnej i jest zaangażowana w monitorowanie i porywanie domniemanych ofiar uprowadzenia przez UFO.
W początkach lat osiemdziesiątych, duże sumy pieniędzy stały się dostępne drogą legalną i poprzez czarny budżet dla tajnych programów wojskowych najwyższego stopnia, jak n.p. the Strategic Defense Initiative (SDI). Ta grupa operacyjna może być finansowana z części tych pieniędzy. Odnoszę wrażenie, że są oni zainteresowani w dobrze prześledzonych przypadkach porwań przez UFO. Monitorują oni domy ich ofiar, porywając i możliwe, że zaszczepiając je urządzeniami militarnymi, czasami krótko po doświadczeniach uprowadzenia przez UFO. Odnoszę wrażenie, że mogą oni też szukać możliwych wszczepów kosmicznych. Ich zainteresowania ginekologiczne w uprowadzonych kobietach mogą też być wytłumaczone, jeśli szukają oni domniemanych embrionów kosmicznych/hybryd, kiedy większość z uprowadzonych kobiet ma doświadczenia utraty embrionu/płodu. Jedna rzecz jest oczywista, ta grupa operacyjna lub ludzie, którzy stoją za tymi porwaniami, używają wyprzedzonej technologii kontroli umysłu, która jest obecnie testowana nielegalnie na ludziach, którzy nie mają nic wspólnego z porwaniami przez UFO.
Ofiary i badacze, którzy są zainteresowani tą pracą, lub mają ważne informacje, mogą skontaktować się z autorem pod następującym adresem:
Dr. Helmut Lammer
Postfach 76 A-8600
Bruck/Mur Austria
Dr. Lammer posiada studia podyplomowe
w geofizyce i pracuje nad programami przestrzeni kosmicznej dla NASA/ESA.
Jest on austriackim reprezentantem dla Mutual UFO Network i członkiem
Towarzystwa Eksploracji Naukowej (Society for Scientific Exploration
(SSE).
[2] Cannon, Martin: The Controllers: A new Hypothesis of Alien Abductions. http://members.gnn.com/fivestring/idex.htm , 1989. [http://members.gnn.com/fivestring/archv-hm.htm#Cannon]
[3] Prywatna komunikacja z Prof. David Jacobs, 1996
[4] Bullard, E., Thomas: UFO-Abductions: The Measure of a Mystery. Volume 1: Comparative Study of Abduction Reports. Bloomington, Indiana, 1987.
[5] Bullard, E., Thomas: UFO-Abductions: The Measure of a Mystery. Volume 2: Catalogue of Cases. Bloomington, Indiana, 1987.
[6] Wright, R., Dan: Commonalities and Disparities: Findings of the MUFON-Abduction-Transcription-Project. MUFON International UFO Symposium Proceedings, 1995.
[7] Prywatna komunikacja z Danem Wrightem, szefem programu MUFON-Abduction-Transcription-Project, 1996.
[8] Adams, Tom: Mystery Helicopters, Paris, Texas, 1993.
[9] Howe, L., Moulton: Glimpses of Other Realities, Volume. 1: Facts and Eyewitnesses. Linda Moulton Howe Productions, P.O. Box 538, Huntingdon Valley, Pennsylvania 19006, 1993.
[10] Keith, Jim: Black Helicopters over America-Strikeforce for the New World Order, IllumiNet Press, Linburn, Georgia, 1994.
[11] Prywatna komunikacja z Raymondem Fowlerem oraz kilka publikacji takich jak: Casebook of a UFO Investigator. Englewood Cliffs, New Jersey, Prentice Hall Inc., 1981.
[12] Clarke, David, and Watson, Nigel: Phantom Helicopters over Britain. Fund for UFO Research (FUFOR), P.O. Box 277, Mount Rainer, Maryland 20712, USA.
[13] Jordan, Debbie, and Mitchell, Kathy: Abducted: The Story of the Intruders Continue. Carroll and Graf, New York, 1994.
[14] Strieber, Whitley: Breakthrough-The Next Step. HarperCollins, New York, 1995.
[15] Haley, A., Leah: Lost was the Key. Greenleaf Publications, Tuscaloosa, Alabama, 1993.
[16] Wilson, Katharina: The Alien Jigsaw. Puzzle Publishing, Portland, Oregon, 1993.
[17] Collins, Beth, and Jamerson, Anna: Connections-Solving our Alien Abduction Mystery. Wild Flower Press, Newberg, Oregon, 1996.
[18] Fowler, Raymond: The Andreasson Affair Phase Two. Englewood Cliffs, New York, Prentice-Hall, 1982.
[19] Wilson, Katharina: Project Open Mind: Are Some Alien Abductions Government Mind Control Experiments? http://www.alienjigsaw.com, 1996.
[20] Turner, Karla: Into the Fringe, Berkley Book, New York, 1992; and Taken: Inside the Alien-Human Abduction Agenda, Kelt Works, Roland Arkansas, 1994;
[21] Electronic ID in Horses. Electronic ID, Inc., 131 East Exchange Avenue, Suite 116, Fort Worth, Texas 76106, USA.
[22] Laugesen, Wayne: Satan's Leash: The Specter of Biometric Identification. Encounter Chronicles, Issue 17, September 1996.
[23] Jutter, C., Dean, Wen, H., Ko., Spear, M., Thomas, Mackay, Stuart: Biomedical Telemetry. Engineering in Medicine and Biology Magazine, March, 1993.
[24] Metz, Steven, and Kievit, James: The Revolution in Military Affairs and Conflict Short of War. Strategic Studies Institute, US Army War College, Juli 1994.
[25] Bowart, H., Walter: Operation Mind Control: Our Secret Government's War Against its Own People. Dell Publishing Company, New York, 1978.
[26] Prywatna komunikacja z Robertem Naeslundem oraz: Naeslund, Robert: Letter to Prime Minister Carl Bildt, Stockholm, November 19, 1992.
[27] Lindquist, Lennart, Taylor, Evamarie, Naeslund Robert: Cybergods. Gruppen, Stockholm, Sweden, 1996.
[28] Hardy, J.: Transsphenoidal hypophysectomy. J. Neurosurg., Vol. 34, strona 582-594, 1971.
[29] Griffith, H., B., et al.: A direct transnasal approach to the spenoid sinus. Technical note, J. Neurosurg, Vol. 66, strona 920-924, 1987.
[30] Rabadan, A., et al.: Transmaxillary, Transnasal Approach to the Anterior Clivus: A Microsurgical Anatomical Model. Neurosurgery, 30(4), strona 473-482, 1992.
[31] Rosenfeld, J., V.: Transnasal stereotactic biopsy of a clivus tumor. J. Neurosurg, Vol. 76(5), strona 878-879, 1992.
[32] Prywatna komunikacja z ofiarami i badaczami kontroli umysłu.
[33] New World Visitas: Air and Space Power for the 21st Century. USAF Scientific Advisory Board, June, 1996.
[34] Guyatt, David: Some Aspects of Anti-Personnel Electromagnetic Weapons. Earthpulse Flashpoints, Nr. 2, 1996.
[35] Constantine, Alex: Psychic Dictatorship in the USA. Feral House, Portland, Oregon, 1995.
[36] Sauder, Richard: Underground Bases and Tunnels-What is the Government Trying to Hide?, Dracon Press, 1995.
[37] Hamilton, F., William III: Alien Magic: UFO Crashes-Abductions-Underground Bases, Global Communications, strona: 104-106, 1996.
[38] Clay, Catrine, and Leapman, Michael:
Master Race-The Lebensborn Experiment in Nazi Germany. Hodder and Stoughton,
London, 1995.