MEIER KAHANE, założyciel Żydowskiej Ligi Obronnej powstałej we wrześniu 1968 w Brooklynie: To miasto jest niemal beznadziejnie podzielone przez złość, nienawiść, frustrację... Żyd jest najsłabszym ogniwem wśród białych ludzi, a czarni militaryści wiedzą, że jedynie nieliczni nie-Żydzi dostrzegają i są zainteresowani położeniem Żydów. Żydzi zawsze byli bardziej liberalni niż inne białe grupy etniczne. Więc teraz większość żydowskich dzielnic połączyła się we wspólnym działaniu, by przeciwstawić się czarnym militarystom, którzy sieją tam terror i przemoc.

Broken Aliance, Jonathan Kaufman, Penguin Books, New York 1989, s. 150

 

 

MALCOLM X: Żydzi z pomocą chrześcijan z Europy i z Ameryki wypędzili naszych muzułmańskich braci z ich ojczyzny, którą zamieszkiwali oni przez wieki i dla siebie zagarnęli ich ziemie. To oburza każdego muzułmanina... W Ameryce Żydzi wyciskają z tak zwanych czarnuchów wszystkie życiowe soki, by utrzymywać istnienie państwa Izrael, jego armię, aby mogło ono kontynuować ataki na naszych braci na Wschodzie. To oburza każdego Czarnego Człowieka.

Broken Aliance, s. 128 - 129

 

MALCOLM X urodził się, w 1925 roku. W młodości handlarz narkotyków i złodziej. W więzieniu przyjął Czarny Muzułmanizm. Po wyjściu z więzienia stał się drugą po Elijahu Muhammadzie, postacią w ruchu Nation of Islam. Z początku jedyne rozwiązanie problemów czarnej społeczności widział w przemocy i militaryzmie. Pielgrzymka do Mekki zmieniła jego poglądy. Oderwał się od Czarnych Muzułmanów. Głosił, że najpierw należy próbować, dokonać zmian w sposób legalny, poprzez głosowanie, a dopiero jeżeli to nie przyniesie efektów, użyć siły.

21 lutego 1965 roku podczas zebrania założonej przez siebie Organization of African American Unity. Malcolm X został zastrzelony przez Czarnych Muzułmanów.

 

*

!! PUBLIC ENEMY  I EKSTREMIŚCI !!

Na schodach zrujnowanego Slave Theatre kłębi się tłum, który przyszedł posłuchać wielebnego Ala Sharptona i jego przemówienia o United Africa Movement. Jest tuż po zachodzie słońca.

Członek ochrony Nation of Islam z kamiennym wyrazem twarzy bacznie obserwuje hall. Na ścianach cytaty z Mistrzowskich technik zabijania (Master Techniques To Kill): wściekłe tyrady przeciw czasom niewolnictwa. Dziś wieczorem nie zyskasz tu sławy mając białą skórę. Dzieci ubrane w afrykańskie wianki, kufi i suknie ozdobione czerwienią/zielenią/złotem, przyglądają się ogromnemu graffiti, na którym gigantyczny biały człowiek zakuty w kajdany jest wleczony przez czarnego, stwierdzającego triumfalnie: - Teraz moja kolej... Dziesięcioletnia dziewczynka przygląda się temu obrazowi - oczy szeroko otwarte, czarna, niewinna twarz - a potem mamrocze do swojej koleżanki: Chciałabym, żebyśmy mogli to zrobić...

Z tego miejsca widok na nowojorskie relacje rasowe nie jest już tak przyjemny, jak z całkowicie białych dzielnic Queens, gdzie biali uzbrojeni w kije baseballowe ganiają Murzynów. Właśnie w tym tygodniu na łamach gazet pojawił się głośny wywiad Professora Griffa z "Public Enemy" zatytułowany Żydzi są ohydni. (W tym samym tygodniu - o ironio - wszedł do kin, atakowany już wcześniej film Spike'a Lee Do The Right Thing.) Członkowie Żydowskiej Ligi Obronnej zagrozili, że zaatakują biuro menadżerskie zespołu, a dziś wieczorem Al Sharpton, samozwańczy radykalny kaznodzieja uciskanych czarnych z Nowego Jorku wyraża swoją solidarność z "Public Enemy".

Otoczony przez sięgające sufitu łuszczące się afronacjonalistyczne murale, Sharpton wchodzi na mównicę niczym olbrzymi sterowiec osiadający na ziemi, niebieska marynarka jest na nim tak opięta, że w każdej chwili grozi wybuchem. Wygląda komicznie, ale w ciągu 20 minut doprowadza tłum do żarliwego call-and-response przez przywołanie nazwisk - Eleanor Bumpurs, Howard Beach, Michael Griffith - które tutaj każdy zna. To lista czarnych ofiar przemocy w Nowym Jorku.

Przemowa Sharptona jest ryczącą obroną "Public Enemy" i Spike'a Lee, ale to jeszcze nic. To tylko wstęp przed mową jego kolegi, Altona Maddoxa. Maddox czarny adwokat, który wyrobił sobie nazwisko podczas sprawy dotyczącej pobicia na tle rasowym na Howard Beach dwa lata temu, jest ubrany jak konserwatywny prawnik.

Żydowska Organizacja Obronna - krzyczy Maddox - to banda śmieciarzy, pedałów, banda świrów! (Kobieta w średnim wieku trzy rzędy za mną mruczy do siebie w odpowiedzi: Tak jest, człowieku, to prawda...)

Wielebny Sharpton i ja nie będziemy popierać żadnych czarnuchów na stanowisko burmistrza Nowego Jorku! Dlaczego mamy umieszczać na tym stanowisku czarnucha, który potępia Ministra Farrakhana? Dlaczego mielibyśmy umieszczać na tym stanowisku czarnucha, który potępiłby Spike'a Lee i "Public Enemy"? Dlaczego mielibyśmy dziś być tak zdesperowani, żeby głosować na jakiegoś Wuja Toma o miękkich kolanach ?!!

Zgromadzeni wykrzykują swoje poparcie dla słów Maddoxa w przerwach jego przemówienia, zrywają się z krzeseł. Kiedy Maddox dochodzi do sedna sprawy jego oczy wypełniają się krwawą nienawiścią. Powinniśmy z zadowoleniem przyjąć wojnę! Powitamy walkę z radością! Będziemy się wojny domagać! Ponieważ jest to jedyny sposób, w jaki możemy to uregulować!

Maddox siada na swoim miejscu, a garstka białych dziennikarzy jest wyprowadzana z Slave Theatre przy wrogich okrzykach tłumu.

Al Sharpton i Alton Maddox są ekstremistami, lecz popierani są - przynajmniej taktycznie - przez Spike'a Lee i "Public Enemy", najbardziej prominentnych czarnych artystów w Stanach Zjednoczonych.

20/20, wrzesień 1989

 

 

PRZEMÓWIENIE RADIOWE "MINISTRA" LOUISA FARRAKHANA:

Żydzi nie lubią Farrakhana, więc nazywają mnie Hitlerem. No cóż, to dobre imię. Hitler był wielkim człowiekiem. Nie był wielki dla mnie jako czarnego człowieka, ale był wielkim Niemcem... Wzniósł potęgę Niemiec z niczego. No cóż, w pewnym sensie można by powiedzieć, że istnieje pewne podobieństwo, ponieważ my też wznosimy potęgę naszego ludu z niczego.

Co takiego jest w Hitlerze, że uwielbiacie nazywać Hitlerem każdego czarnego człowieka, który chce zwiększyć swoją siłę?

Co ja takiego zrobiłem? Kogo zabiłem? Ostrzegam was, bądźcie ostrożni. Pakujecie się w niebezpieczną sprawę. Zabijaliście wszystkich proroków. Jeżeli nastajecie na moje życie, to pokazujecie tylko, że nie jesteście lepsi niż wasi przodkowie.

Broken Aliance, s. 219 - 220

 

NOWY CZARNY NARÓD

Rakim, Lakim Shabazz, Isis, Hakeem X, Professor Griff, "Brand Nubian", "Poor Righteous Teachers", "X - Clan", "KRS - l", Afrika Bambaataa, "Jungle Brothers", King Sun, "Movement Ex", Big Daddy Kane, "Gang Starr", "2 Black 2 Strong", The Jaz, "Queen Mother Rage", "Paris", "Two Kings In A Cipher", "Public Enemy": wszyscy ci artyści rapowi wprowadzili do pop-kultury jakąś wersję afrocentryzmu, czarnego nacjonalizmu lub islamu. Wykonawcy afroamerykańscy mieli w zwyczaju dedykować albumy Bogu lub swoim adwokatom, teraz poświęcają je takim postaciom jak "Minister" Louis Farrakhan, Czcigodny Elijah Muhammad, Malcolm X, Marcus Garvey, Clarence 13X, Khallid Muhammad, czy takim organizacjom jak Five Percent Nation, The Nubian Islamic Hebrews oraz Moorish Holy Temple of Science.

Dziwne imiona rapperów ujawniają ich związek z amerykańskimi odłamami i sektami Islamu. Wszystkie one pochodzą od Nation of Islam, ustanowionego w późnych latach trzydziestych przez Czcigodnego Elijah Muhammada.

W 1959 roku Elijah Muhammad napisał: To jest naprawdę niepojęte, że rząd amerykański - władca mórz, pan powietrza, zwycięzca przestrzeni kosmicznej, posiadacz lądu i głębin oceanów - nie jest w stanie chronić nas przed napaściami, gwałtami i morderstwami na ulicach tych cementowych dżungli.

Paradoks ten urasta w ostatnich latach do rozmiarów, które nawet dla Elijaha Muhammada byłyby szokujące. Według czarnych muzułmanów jedynie przestrzeganie zasad islamu może uchronić mieszkających w miastach Afroamerykanów od totalnego zniszczenia z powodu narkotyków, ubóstwa i przemocy.

Czy muzyka rap może być przekaźnikiem służącym do rozprzestrzeniania tych zasad prawości?

 

 

!! LUDZIE SŁOŃCA, LUDZIE LODU !!

"Minister" Louis Farrakhan - jeden z ludzi, którzy obecnie budzą w Ameryce największy strach i są jednocześnie najbardziej oczerniani - wydaje się wierzyć, że rap się do tego nadaje.

Jako duchowy przywódca i głowa Nation of Islam, Farrakhan nie tylko zaaprobował rapperską karierę swojego Ministra do Spraw Młodzieży (Youth Minister) - Prince Akeema. Zezwolił także Akeemowi na niniejszy wywiad z białym diabłem. Być może pewną rolę odgrywa tu jego własna muzyczna przeszłość. Zanim stał się Louisem X, ziomkiem Malcolma X, Farrakhan był skrzypkiem i występował jako piosenkarz calypso pod pseudonimem Calypso Gene, The Charmer (Czarujący). W późnych latach siedemdziesiątych używał muzyki do rozpowszechniania swoich przekonań, między innymi nagrywając piosenkę w stylu afro-jazz The White Man's Heaven Is The Black Man's Hell (Niebo białego człowieka jest piekłem czarnych ludzi) do wewnętrznej dystrybucji wśród członków Nation of Islam.

Jego umiejętność oczarowywania nie uwidacznia się od razu. Relacje prasowe o karierze Farrakhana zawsze zawierają cytat z jego opinii o Hitlerze jako wielkim człowieku, szaleńczo wielkim człowieku. Koncentrują się także na zawziętej opozycji Żydów i amerykańskich Murzynów, która tak silnie unaoczniła się w kontrowersjach związanych z przemówieniem wygłoszonym przez dr. Leonarda Jeffries'a, przewodniczącego studiów Afroamerykańskich na New York's City College.

Jeffries, który uważa, że świat jest podzielony na ludzi Słońca i ludzi Lodu stwierdził, że Afroamerykanie są nieustannie oczerniani w filmach przez działającą w Hollywood konspirację kierowaną przez Żydów i włoską mafię.

Niedawno na ulicach Brooklynu wybuchły walki między Żydami, Murzynami i policją, które były następstwem przejechania przez Żyda czarnego dziecka.

Te zdarzenia mogą się wydawać przypadkowe, ale dla Czarnych Muzułmanów są one znakiem od Boga, zapowiadającym upadek istniejącego porządku światowego.

W kwietniu Farrakhan miał odczyt w Ohio, w którym nawiązał do wypowiedzi Georga Busha po wojnie w Kuwejcie. Stwierdził: Już czas, aby nadszedł nowy porządek światowy... stary świat wystąpi przeciw nowemu, ale nie przetrwa... będzie musiał ustąpić.

Jest to dokładnie ten rodzaj profetyzmu (inspirującego lub porywającego do zamieszek tłumy - to zależy od pozycji zajmowanej w społeczeństwie), który przyciąga wciąż rosnącą liczbę młodych czarnych. Według Tima 2X, Aidana X i Marlona X, ich życie zostało zmienione dzięki retorycznej sile Farrakhana. Są oni członkami Fruit of Islam Task Force, grupy, którą sami opisują jako jednostkę militarną ustanowioną po to, aby pomagać młodym czarnym ludziom odbudować się na nowo. Wszyscy ubrani są w identyczne uniformy, wszyscy są niezwykle uprzejmi. Marlon X mówi: Byłem jednym z ostrych palaczy marihuany. Byłem zakręcony na Boba Marleya. Wiele z jego nauk było nauką islamu. Pewnego wieczoru ktoś powiedział mi. - Przyjdź do meczetu. Przyszedłem i usłyszałem "Ministra", a reszta jest historią. To mnie w jednej chwili całkowicie zmieniło. Dało mi moralność, zasady, prawość, życie. Większość młodych ludzi, mówi Tim 2X, przychodzi z ulicy z dużą energią, my negatywny zapał zmieniamy w pozytywny, ukierunkowujemy całą ich energię...

Sam meczet Maryan jest rozmaicie opisywany przez Akeema: jako miejsce odnowienia, jako centrum rehabilitacyjne lub jako symboliczna wielka łaźnia. Ja i fotoreporter, Glyn Howell, jesteśmy przy wejściu szybko i dokładnie przeszukiwani. Zamachy na Martina Luthera Kinga, Malcolma X i innych czarnych przywódców, włączając w ich poczet Louisa Farrakhana, wytworzyły ogromną potrzebę, zachowania wszelkich środków bezpieczeństwa, których intensywność graniczy jednak z paranoją.

To miejsce jest zbyt piękne, by pozwolić splamić jego ściany krwią, mówi Akeem i pokazuje nam symboliczny grobowiec Elijaha Muhammada. Za nami, na podwyższeniu stoi kazalnica "Ministra" Farrakhana, jego fotel, wazy z orchideami, paprociami i czerwonymi różami.

Białym nie wolno tu przebywać. To jest dla czarnych. Tylko wtedy, gdy jest jakaś specjalna przyczyna, jak teraz, okazja która może ułatwić nam niesienie pomocy ludziom, wtedy pozwalamy białym na wejście.

Program socjalny Nation of Islam zakłada kompletną rehabilitację ludzi zniszczonych przez wojny pomiędzy gangami i narkotyki, niezależność ekonomiczną czarnej społeczności i ewentualne odseparowanie się czarnych od innych ras.

Być może surowość islamskiej dyscypliny, praktykowanej przez Nation of Islam jest najlepszym lekarstwem na rosnący zanik poczucia własnej godności wśród czarnych. Totalny separatyzm wydaje się marzeniem utopijnym, ale zbudowanie czarnej ekonomii jest obecnie akceptowane jako natychmiastowa konieczność, przez każdego, kto jest szczerze zaniepokojony, a nawet przerażony, kiedy doświadcza przemocy czarnych dzielnic, beznadziejności życia w nich, a właśnie te dzielnice stanowią podstawę piramidy, której szczytem są bogactwo i szerokie możliwości.

 

 

!!!! RAPPUJĄC: WSZELKA CHWAŁA ALLACHOWI !!!!

Krucjata Nation of Islam ma także wymiar moralny. To stwarza problem, skoro rap jest notorycznie amoralny - im bardziej niemoralny, tym lepiej. To, co się dzieje z rappem, mówi Akeem, ta cała wulgarność sprawia, że Czarni są postrzegani jako źli. Podobna cenzura jest stosowana wobec tak zwanych świadomych rapperów. którzy przynależą do innych odłamów islamu, zwłaszcza przeciw Five Percent Nation, odszczepieńczej grupie, która pojawiła się w latach sześćdziesiątych pod przywództwem jednego z odepchniętych zwolenników Elijaha Muhammada, Clarence l3XSmitha. Członkowie Five Percent poruszają się na tych obszarach, które Nation of Islam uważa za szaleństwo, sprośność i dekadencję. Myślę tu na przykład o pozowaniu do magazynów soft porno, a także o szerokim wachlarzu stymulatorów, zarówno fizycznych (np. kobitki) jak i chemicznych.

Upadek niektórych prominentnych gwiazd rappowych, którego przykładem może być pobyt w więzieniu Flavore Flavaz "Public Enemy", po tym jak pobił matkę swoich dzieci, jest interpretowany przez Akeema jako brak struktury i przewodnictwa.

Oni robią to, co robią mówi Prince Akeem, ponieważ nie przestrzegają ograniczających praw islamu. Uczę się od nich. Flav był w więzieniu za bójkę ze swoją dziewczyną. Ja nie mam dziewczyny, więc nigdy nie pójdę za takie rzeczy do więzienia. Kane miał problemy za pozowanie do porno-magazynu PLAYGIRL. To obraziło wielu muzułmanów. Społeczność muzułmańska powiedziała "Co?", a on odpowiedział "Znam wielu braci, którzy czynią złe rzeczy." Ale to jest słaba odpowiedź, ponieważ dwie złe rzeczy nie czynią jednej dobrej.

Tymczasem zawiły język Five Percent Nation i jego symbole wplątane są w wizualną strukturę rappowych video. Afroccntryzm i czarny nacjonalizm stały się tematami akceptowanymi przez telewizję głównego nurtu, jak dowodzą choćby komedie sytuacyjne Foxa, takie jak True Colors czy Roc. W True Colors jedna z postaci zmienia swoje imię na Abdul X dla większej zabawy. Podobnie w Roc, w którym główną rolę odtwarza Charles Dutton (odsiedział pięć lat za zabójstwo w stanowym więzieniu Maryland, gdzie czytał Marksa i zachwycał się Czarnymi Panterami). Dutton gra śmieciarza z Baltimore, którego ojciec nalega na oblepienie całego domu fotografiami Malcolma X. Ale kiedy w telewizji głównego nurtu pojawi się kontrowersyjny film Spike'a Lee o MalcolmieX, Ameryka będzie musiała pójść o milę dalej - jakby to ujął George Bush - aby zaakceptować odrzucaną wcześniej historię, aby oswoić się z opiniami i faktami, które do tej pory pozostawały tabu, zniekształcane przez media i manipulowane politycznie.

 

brulion 19 B

str. 314 - 319